de buren

Onze buren , waar we holi mee gevierd hebben. Hebben ons uitgenodigd voor een thee bij hun. Na in de kliniek te werken vertrekken we naar daar. We worden verwelkomt door man, vrouw en twee kinderen. We krijgen een glaasje rozenwater, wat wel erg smaakt naar rozen in een glas geduwd. Ze zijn enorm gastvrij en we praten over de vele verschillen tussen onze culturen. Ze zeggen dat vele mensen ons hier willen aanspreken maar gewoon niet durven. We hebben het over uithuwelijken, wat zij ook gedaan hebben, en later ook zeker voor hun kinderen gaan doen. Ook snappen ze dat buiten huis gaan voor te studeren niet.  Uit angst dat hun kinderen niet meer terugkomen, je wilt ze toch altijd bij je in huis hebben? De zonen blijven hier ook standaard bij de ouders wonen, samen met hun vrouw dan, terwijl de meisjes bij haar schoonouders moet gaan wonen. Ze praten zelf over dat ze niet kunnen snappen dat er bij ons tienerzwangerschappen kunnen bestaan, en vragen zelf ook achter onze vriendjes, dat ik als 23 jarige geen heb. Kunnen ze al helemaal niet snappen, want ik ben al zo oud  en ze zeggen bemoedigend dat alles wel in orde komt. We praten verder terwijl twee Chinese gerechten passeren ( de vrouw kookt graag noedels) en koekjes en uiteindelijk zelfgemaakte gemberthee. Dan is het al bijna tijd, na haar vele keer bedankt te hebben ( iets wat ze ook niet snappen, vrienden doen dat toch voor elkaar, die hoef je niet te bedanken ). Het was fijn eens te praten over de grote cultuurverschillen, zonder daarop beoordeeld te worden. En die openheid tussen buren, is wel heel gezellig.

Daarna hebben we afgesproken met Raferti om nog eens naar de tempel te gaan. Het was er weer enorm druk.  We wandelen naar de tempel waar een enorm lange rij staat aan te schuiven  voor binnen te gaan. Wij mogen van de tempelmeesters meteen iedereen voorsteken om binnen te gaan. Dat voorgetrokken worden is toch niet altijd even tof, vooral onwennig. Deze keer hangt de tempel vol met geld. Heel het plafon hangt vol met slingers van briefjes, om de goden te bedanken voor geld. Ook het beeld van voor is weer rijkelijk versierd. Buiten zijn er indische danseresjes bezig een optreden te geven, maar wanneer wij er komen kijken worden er weer meer foto’s van ons gemaakt dan van het optreden. We gaan dit keer niet te laat naar huis, want het was toch een drukke dag vandaag.